Fort, Anat
2007-08-03 11:41:55
Nooit eerder heeft een ECM-album mij zo in verwarring gebracht als A long story van de pianiste Anat Fort. Bijgestaan door zwaargewichten uit de jazzscene als Perry Robinson (klarinet), Ed Schuller (contrabas) en Paul Motian (drums) weet de in Brooklyn woonachtige Israëlische te imponeren met haar virtuoze improvisaties. Waarom dan die verwarring? Het label ECM van de bevlogen Manfred Eicher weet al decennia de hartklop van de tijd in onnavolgbare muziek vast te leggen, maar de laatste jaren lijkt er een zekere sleetsheid op te treden: het ene na het andere album verschijnt, met grosso modo eenzelfde cast, maar de verhalen lijken minder belangrijk dan het acteren. Dus ja: er wordt fenomenaal gespeeld, maar het is niet meer de muziek waarin een tijd, en soms zelfs een toekomst wordt geschetst of gesuggereerd. Het is een kunstje geworden. Ik heb op ECM briljante mislukkingen gehoord, er zijn albums en artiesten die met terugwerkende kracht uitgroeien tot de ware helden van een epoche, maar temidden van de niet-aflatende stroom aan nieuwe albums is er te zelden een die aankomt als een oerknal. De ingrediënten op A long story zijn een dwarrelige bas, een zachtjes roffelende drum, een dromerige klarinet en de soms tussen Satie en buurtkroeg meanderende piano. Vier topmusici lezen de prachtigste zinnen voor, maar waar blijft het verhaal?Eric van ’t Groenewout
Anat Fort
A long story
ECM 1994
