Fischer, Julia
2005-11-25 06:33:39
Julia Fischers delicate verrassingenWanneer het botert tussen een dirigent en een solist, hoor je dat meteen aan de muziek. Dan regeert niet het compromis, maar de overeenstemming, een vanzelfsprekende harmonie die voortkomt uit gelijkgestemdheid. De dirigent Yakov Kreizberg en de violiste Julia Fischer vormen zo’n ideaal koppel. Talloze concerten hebben ze al samen gegeven, met het Nederlands Philharmonisch Orkest als gelijkwaardige partner van de topsoliste. ‘Kreizberg zorgt voor de fraaist denkbare achtergronden, waartegen het licht van Fischer kan stralen,’ schreef een recensent.
door Jos van der Zanden
Voor de vijfde maal hebben de twee nu de handen ineengeslagen voor een cd. Bij PentaTone, waar Fischer exclusief onder contract is, zijn het Vioolconcert en het Dubbelconcert van Brahms (met Daniel Müller-Schott als cellist) uitgebracht. Het is nog maar twee jaar geleden dat de Duitse violiste haar debuut-cd presenteerde met drie Russische vioolconcerten (Khatsatoerian, Prokofjev en Glazoenov), waarmee ze in Duitsland de Echo Klassik 2005 in de wacht sleepte. Daarna volgden cd’s met alle vioolconcerten van Mozart en het Vioolconcert van Tsjaikovski. Tussentijds speelde ze de solosuites van Bach op cd (waarvoor ze de BBC Music Magazine Award 2006 Best Newcomer kreeg), alsmede pianotrio’s van Mendelssohn.
Een rijke discografie, voor een jonge soliste een droomstart. Het Nederlands Philharmonisch Orkest benoemde haar ook nog eens tot artist-in-residence – het kan niet op. De nieuwste cd vormt een geslaagde voortzetting van Fischers charmeoffensief. Wie haar cd’s vergelijkt, komt tot de conclusie dat haar frisse, lenige spel alleen maar aan volwassenheid heeft gewonnen. Verbazingwekkend is het speelse gemak waarmee technische struikelblokken uit de weg worden geruimd. In dat opzicht doet ze denken aan haar grote voorbeeld David
Oistrakh. Het vibrato van Fischer is bescheiden, maar alom aanwezig. Bij verstilde, ingetogen en expressieve passages is ze op haar best, zoals op de fluisterzachte momenten in de solocadens die Joseph Joachim bij het Brahms-concert schreef.
Tegelijkertijd is dat ook een aandachtspunt: ten opzichte van de tamelijk robuuste klank van Nederlands Philharmonisch Orkest, in de akoestiek van de Amsterdamse Beurs van Berlage, zijn de dynamische schakeringen van Fischer misschien wat mager, wat weinig gedefinieerd. Iets te gemakkelijk laat zij zich door de tutti overstemmen. Maar misschien heeft dat te maken met het timbre van haar instrument, een Italiaanse viool uit 1750, gebouwd door Giovanni Battista Guadagnini.
Daniel Müller-Schott, met wie ze in het Dubbelconcert samenspeelt, is Fischers vaste kamermuziekpartner. De twee zijn aan elkaar gewaagd. Bovendien vormen ze samen met de pianist Jean-Yves Thibaudet al vele jaren een pianotrio. Er is geen spraakmakend internationaal kamermuziekfestival of ze zijn van de partij. In het Dubbelconcert van Brahms zijn de dialogen tussen Fischer en Müller-Schott een lust voor het oor, met perfecte intonaties en allerlei dartele vraag- en antwoordspelletjes. Brahms koos ervoor om volop ruimte te geven aan solistische passages en het orkest op bescheiden wijze te laten ondersteunen. Er is veel ‘durchbrochene Arbeit’, heel dankbaar voor de solisten. Een muzikale frase wordt daarbij in porties verdeeld, die afwisselend door viool en cello worden voorgedragen. Het registerverschil zorgt daarbij voor klankeffecten die steeds opnieuw verrassen.
Johannes Brahms
Vioolconcert, Dubbelconcert
Julia Fischer,
Daniel Müller-Schott,
Nederlands Philharmonisch Orkest
o.l.v. Yakov Kreizberg
PentaTone PTC 5186 066
