2007-03-07 11:18:00
De violist Mark Feldman is op zijn instrument de onbetwiste koning van de hedendaagse improjazz, een faam die hem ook regelmatig naar ons land brengt. De uit de countryhoofdstad Nashville, Tennessee afkomstige violist begeleidde er o.a. de rabiate tv-dominee Jimmy Swaggert en is op zo’n 200 countryalbums van mannen als Johnny Cash en Willie Nelson te horen. Na zijn komst naar New York speelt hij als begeleider op minstens tien nieuwe jazzalbums per jaar. Bijgestaan door de pianist John Taylor, de contrabassist Anders Jormin en de drummer Tom Rainey, allen kopstukken uit de hedendaagse jazz, brengt Feldman op What Exit negen eigen stukken. Het album wordt geopend door het maar liefst bijna 23 minuten lange stuk Arcade. Feldman zoekt het in contrasten. Aanzwellende percussie, een klagende viool die meanderend tussen tristesse en een downright schmierend balkanbluesgevoel laveert, een bas die voor donder zorgt en een piano die de piketpaaltjes plaatst waartussen soli en improvisaties zich mogen afspelen. Al met al opent Arcade tumultueus en eindigt het in een fluistering. De overige stukken, variërende van drie tot ruim negen minuten, laten zich het beste omschrijven als kamerjazz. In de kortere stukken wint het jazzgevoel het van ‘de kamer’. Aftellen en in één stuk door naar de finale, met hier en daar een improviserend uitstapje rond het thema: die formule werkt nog altijd.