Dagelet, Hans

2007-10-01 16:49:03

Vrolijke jazzversie Peter en de Wolf

Peter en de Wolf blijft een aantrekkelijke introductie tot de wereld van de orkestmuziek. Na uitvoeringen door Frank Groothof, Paul de Leeuw en zelfs Bill Clinton, Sophia Loren en Mikhail Gorbatsjov is er nu een jazzversie van Prokofjevs muziek. door Paul Janssen Alle eer gaat naar mijn oom. Mijn ouders waren in de tijd dat ik een kleine beïnvloedbare jongen van een jaar of zes was niet zo van de klassieke muziek. Mijn oom wel. Hij was toen al een opvallend statige verschijning. Een volle baard, dito snor en Ruslandkenner bovendien. Zijn verzameling langspeelplaten met klassieke muziek, veel Russische muziek uiteraard, was minstens zo indrukwekkend. Hij was het die mij op een goede dag voor de platenspeler neerzette, een veel te grote koptelefoon over mijn oren schoof en mij binnenliet in de wereld van Peter en de Wolf, de wereld van Prokofjev, de wereld van het orkest. Een wondere wereld die mij eindeloos fascineerde. Wie de verteller was, weet ik niet meer, daar ging het uiteindelijk niet zo om. Het draaide om het gesnater van de hobo, het even elegante als felle gedrag van de klarinet, en vooral de wilde wolventaal van de hoorns… Het was, zo gevat in een heldenverhaaltje, mooi en spannend tegelijk.

Decennia later herkende ik dezelfde fascinatie bij mijn oudste zoontje. De lp had plaatsgemaakt voor de cd en mijn verheven verteller (Ko van Dijk misschien?) voor een vlottere Mies Bouwman of Leonie Jansen. Maar de koptelefoon was mijn zoon van nauwelijks twee jaar natuurlijk nog steeds veel te groot, en de muziek was nog net zo betoverend spannend. ‘Papa, hoor, wolf, wolf!’ Ja, ook bij hem deden de hoorns het goed.

Inmiddels zijn we al weer anderhalf decennium verder en zijn er Peter en de Wolf-opnamen langsgekomen met Frank Groothof, Paul de Leeuw, David Bowie en zelfs een eendrachtige samenwerking van Bill Clinton, Sophia Loren en Mikhail Gorbatsjov. Bovendien voegden Brian Eno en Phil Collins een rockversie toe en kwam de jazzversie uit 1966 van de hammondorganist Jimmy Smith beschikbaar op cd.

Dat het nog altijd niet genoeg is, is logisch. Elke generatie heeft immers recht op zijn eigen Peter en de Wolf. Vandaar dat Gunther Schuller nu met een eigenzinnige versie komt, die voor de Nederlandstalige markt verteld wordt door Hans Dagelet. Schuller trekt net als Smith met respect een lange neus naar de noten van Prokofjev en maakt er met het Metropole Orkest een vrolijke jazzversie van. En waar anders zaken als het ‘Carnaval der dieren’ of ‘A young person’s guide to the orchestra’ Peter en de Wolf flankeren, heeft Schuller zijn kans gegrepen en naast de eveneens vaker voorkomende Notenkrakersuite van Tsjaikovski zijn eigen muzikaal verhaal toegevoegd: ‘Thomas en zijn trompet’, met als ondertitel ‘A journey into jazz’. Wat Prokofjev deed met het symfonieorkest, doet Schuller in ‘Thomas en zijn trompet’ dunnetjes over met de jazzmuziek. ‘Wat was dat?’, vragen de ouders van de dapper oefenende Thomas als ze iets onbekends horen. ‘Moderne muziek’, antwoordt Thomas. ‘Vonden jullie het mooi?’ ‘We konden ons er niets bij voorstellen,’ zeggen zijn ouders. ‘Het klonk nergens naar.’

‘Jullie zijn te oud om je daar iets bij voor te kunnen stellen,’ zucht Thomas met de stem van Hans Dagelet, en hij loopt boos weg. Als Thomas uiteindelijk de jazz ontdekt, zuchten zijn ouders wanhopig dat hij ‘de tel kwijt is’. Gelukkig komt het allemaal goed en ondertussen overstijgt Schuller de ‘jazzles’ en zegt hij heel essentiële dingen over muziek in het algemeen. Want eigenlijk is Thomas en zijn trompet net als het hier minstens zo swingende Peter en de Wolf een muzikaal verhaal geworden dat ik had willen horen toen ik een kleine beïnvloedbare jongen van een jaar of zes was.

Sergei Prokofjev
Bewerking Gunther Schuller
Peter en de Wolf
Peter Tsjaikovski
Bewerking Duke Ellington / Billy Strayhorn
De Notenkraker Suite Gunther Schuller
Thomas en zijn Trompet
Hans Dagelet, verteller Metropole Orkest o.l.v. Gunther Schuller
DG 00289 442 98796

http://www.lyonpartners.nl/hans_dagelet.html

Relevante recensies