2008-02-21 16:39:02
Hoewel Beethovens Zevende in première ging tijdens een benefietconcert voor de slachtoffers van de slag bij Hanau in 1813, is zij niet speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerd. En hoewel het tweede deel een treurmars is, is het karakter van de Zevende allesbehalve treurig. In wezen behoort de Zevende, met de gelijktijdig ontstane Achtste, tot Beethovens meest zonnige symfonieën. De dirigent Ivan Fischer laat met zijn Budapest Festival Orkest die zon uitbundig stralen. Fischer is dan ook een van de grootste en meest opwindende dirigenten van deze tijd. Zijn benadering van deze symfonie is gezond ouderwets. Geen krankzinnig hoge tempi, maar ook geen overdreven lage. Geen hysterische dynamische verschillen, maar wel genuanceerd en expressief spel. Het werk is bij Fischer volmaakt in evenwicht. Zo moet Beethoven het bedoeld hebben. Het beroemde allegretto, de treurmars, krijgt het perfecte tempo, de lage strijkers klinken opvallend helder. Dit is misschien wel de mooiste versie van dit tweede deel ooit, zonder enige aanstellerij en overdrijving, vol verfijning en beschaving. Het orkest, opgericht in 1983 als incidenteel spelend festivalorkest en uitgegroeid tot een van de beste Europese ensembles, met eigen concertseries, speelt magnifiek. Met werken van Weber, Wilms en Rossini probeert men het beeld van het muziekleven ten tijde van de Zevende op deze cd te completeren. Eigenlijk ten overvloede, maar het spel is er niet minder om. Een magnifieke en mooi opgenomen cd.http://www.bfz.hu/hirek/bfz_hirek_en.php