Brueggergosman, Measha
2008-03-31 11:24:46
Measha Brueggergosman: Surprise!De stem van de Canadese sopraan Measha Brueggergosman heeft orkaankracht, net als haar persoonlijkheid en de stukken die ze zingt op haar eerste soloalbum Surprise.
door Cornell Evers
Surprise! schalt het als je de cd opzet. Measha Brueggergosman heeft er hoorbaar lol in om haar toehoorders wakker te schudden. En wakker worden zullen ze als zij zingt en, vooral, wakker blijven. Dat laatste, daar zorgt ‘Surprise’ voor met burleske songs die worden bevolkt door karakters groter dan het leven zelf. Zo zijn daar Black Max, een zwerver uit het Rotterdam van voor de oorlog, George (‘Call me Georgia’), een dragqueen die opera zingt, en niet te vergeten de verrukkelijk tegendraadse Venus die luistert naar de naam Amor. Brueggergosman, de naam waar menigeen over struikelt, is een samenvoeging van de naam van haar echtgenoot en haar meisjesnaam. Vroeger, toen ze opgroeide als dochter van een medewerker van de Canadian Broadcasting Company en op de radio naar klassieke muziek luisterde, heette ze Measha Gosman. Ze was als kind een bijdehandje, dat opviel door haar gretigheid om op het podium te staan. Uiteindelijk koos ze voor een studie zang, eerst aan de University of Toronto bij sopraan Mary Morrison en daarna in Duitsland bij Edith Wiens. Naast klassieke werken vulde ze haar portfolio met Franse chansons en ‘The American Songbook’.
De carrière van Measha Brueggergosman lijkt vanaf het begin in 1998 uit louter hoogtepunten te bestaan. Dat jaar zong ze de titelrol tijdens de wereldpremière van James Rolfes opera ‘Beatrice Chancy’ in Toronto. In 2000 won ze de International Robert Schumann Competition in het Duitse Zwickau, het jaar daarop de Kirsten Flagstad Memorial Award in New York en de International Wigmore Hall Song Competition in Londen. Meer prijzen en onderscheidingen volgden, te veel om allemaal op te noemen. Datzelfde geldt voor de lijst beroemde mensen met wie ze samenwerkte, die met namen als Brigitte Fassbaender, Jessye Norman, Thomas Quasthoff en Jean-Yves Thibaudet leest als een ‘Who is Who’ van de klassieke muziek. Ze zong Verdi’s Requiem, Mahlers Opstandingssymphonie en Beethovens
Negende. Ze stond in Mozarts Requiem op het podium samen met Itzhak Perlman en schitterde met het Quebec Symphony Orchestra in een meesterlijke uitvoering van ‘Vier letzte Lieder’ van Richard Strauss.
‘Surprise’ is Measha Brueggergosmans eerste solo-cd. En wat voor een. Alleen al de eigenzinnige repertoirekeuze dwingt bewondering af. De basis voor het album wordt gevormd door Cabaret Songs van pianist, componist en Grammy- en Pulitzerprijswinnaar William Bolcom. Die gebruikte daarvoor teksten van zijn vroegere leraar, de zelfbenoemde ‘theaterdichter’ Arnold Weinstein, die tot zijn dood in 2005 een van de bewoners van het roemruchte Newyorkse Chelsea Hotel was. Bolcoms songs zijn de sopraan echt op het lijf geschreven. Measha Brueggergosman is een veelzijdige zangeres, en zelfs comédienne. Behalve lyrisch uithalen kan zij heerlijk schmieren, zoals in Tootbrush Time, waarvan de tekst zou verwijzen naar componist George Gershwin, tijdens zijn leven een actief minnaar, maar een die nooit bij zijn veroveringen bleef slapen. Aansluitend op Bolcoms Cabaret Songs zingt Measha Brueggergosman met evenveel schwung de Brett-Lieder van Schönberg en van Erik Satie composities als La Diva de l’Empire, Tendrement en Je te veux. Kunstliederen met een twist zijn het, een lofzang op de decadentie. De zangeres zelf noemt ze ‘een beetje ondeugende liederen’ en speelt op fenomenale wijze en met aanstekelijk plezier met de erotische onderstroom die de teksten en de muziek kenmerken. Een cd om steeds weer op te zetten. Een echte Surprise.
Bolcom, Schönberg, Satie
Surprise
Measha Brueggergosman, William Bolcom, BBC Symphony Orchestra o.l.v. David Robertson
Deutsche Grammophon 477 6589
