Bennett, Tony
2006-12-01 14:11:22
Sterrenparade voor TonyBegin augustus werd Tony Bennett tachtig jaar oud en na meer dan vijftig jaar in de muziekbusiness heeft hij er nog altijd zin in. Iets anders kan niet geconcludeerd worden na het beluisteren van Duets – An American Classic, het album waarmee hij bewijst tot de zeldzame categorie van popmuziekiconen te behoren. In duetten met onder meer Sting, John Legend, Elton John, Barbra Streisand, Elvis Costello, k.d. lang en James Taylor is een ware parade van Grote Namen ontstaan.
door Desmond Haneveer
Tony Bennett is er als artiest in geslaagd waardig oud te worden. Frank Sinatra, Dean Martin en Bing Crosby, zij werden op een bepaald moment een karikatuur van zichzelf uit angst hun publiek te verliezen. Bennett vaarde zijn eigen koers. Zo maakte hij in de jaren zeventig een tweetal destijds onopgemerkte edoch fantastische platen met Bill Evans.Terwijl de expressieve Las Vegas-stijl van Bennett zou moeten botsen met het delicate pianospel van Evans, werkt het wonderbaarlijk goed. Bennett moet zich inhouden en dat geeft de muziek een onderhuidse spanning.
Zijn muzikale volwassenwording vond plaats in 1955 met het album Cloud 7, een verzameling nachtelijke songs, verwant aan Frank Sinatra’s In the wee small hours of the morning.We horen een jonge, zelfverzekerde Bennett die niet bang is langs de afgrond te scheren. In 1962 scoort hij zijn grootste hit met I left my heart in San Fransisco.Dat werd tevens een blok aan zijn been want tegen het eind van de jaren zestig kreeg hij steeds minder speelruimte van de platenmaatschappij, om zo toch vooral het jonge publiek te blijven bereiken. Het tekent de man dat hij niet langer krampachtig probeerde hip te zijn, en uiteindelijk door zichzelf te zijn het ultieme cool bereikte.
Je zou dit duetalbum kunnen opvatten als een eerbetoon aan een van Amerika’s true originals.Want de internationale popsterren stonden in de rij om een duet te zingen met Tony. Het repertoire bestond uit de geijkte stukken, maar met nieuwe big band-arrangementen. Alsof de liedjes even zijn afgestoft voordat ze werden opgenomen. De legendarische producer
Phil Ramone zat achter de knoppen en gaf de plaat een tijdloos en toch modern geluid mee. Bennett zelf zingt met speels gemak. Op geen enkel moment heb je de indruk met een tachtigjarige van doen te hebben.
Stevie Wonder, die ooit zelf For once in my life de hitlijsten heeft in gezongen, geeft hier een totaal andere kijk op dit nummer. Alleen al zijn schitterende mondharmonicaspel verdient een luisterbeurt. I wanna be around is een duet met Bono, de zanger van U2, wiens rokerige stem een mooi contrast vormt met het fluweel van Tony Bennett. En even later laten de Dixie Chicks met Lullaby of Broadway horen dat ze niet alleen heel goede countryzangeressen zijn. Ze blijken ook uitstekend met jazzfrasering uit de voeten te kunnen. En zo stromen de hits de huiskamer binnen, zoals The best is yet to come, een toepasselijke titel, samen met Diana Krall gezongen. Of het duet Just in time, met Bennetts gedoodverfde opvolger Michael Bublé. De combinatie van zangstemmen en repertoire is bijzonder goed getroffen. Hier is iemand aan het werk geweest die wist waar ie mee bezig was, zoveel is duidelijk.
Tony Bennett woont al jaren in hartje Manhattan, waar hij graag zijn schitterende uitzicht over Central Park schildert. Hij geniet van het goede leven in Italian style. Niet voor niets heet zijn autobiografie ‘The good life’. Hij maakt alleen nog de muziek die hij wil. Tony Bennett is de afgelopen decennia al een paar keer in en uit de mode geweest, maar de muzikale trends en de waan van de dag krijgen geen vat meer op hem.Tony Bennett is al die jaren blijven doen wat hij het beste doet: zingen vanuit het hart.
