2007-07-31 16:12:38
Er zijn ongetwijfeld luisteraars die vinden dat Händels werkelijk interessante concerto grosso-werk pas bij opus 6 begint, maar dan doen ze zichzelf beslist tekort. Want als je érgens binnen een relatief kort tijdsbestek een verscheidenheid aan klankkleuren tegenkomt, is het in opus 3, gepubliceerd in 1734 door John Walsh, een uitgever over wiens reputatie de meningen overigens zijn verdeeld, maar dat terzijde. Omdat van deze serie concerten geen autograaf is overgeleverd, zullen we het met deze editie moeten doen en gezien het resultaat van deze opname lijkt Richard Egarr daar geen moeite mee te hebben. En eerlijk is eerlijk: de ‘oude’ Academy of Ancient Music, het in 1726 opgerichte orkest dat tijdens Händels werkzame leven furore maakte, heeft ook van de Walsh-editie gespeeld. Deze uitvoering schotelt ons een Händel voor met de degelijke en robuuste klank die we van de Academy gewend zijn, maar waarbinnen de solerende orkestleden alle ruimte krijgen hun verhaal te vertellen. Een verhaal dat door de levendige interactie van diverse instrumenten een bijzonder onderhoudend karakter krijgt en dat in een smaakvolle uitvoering van de veel te weinig gehoorde Sonata a 5 met soloviolist Pavlo Beznosiuk op passende wijze eindigt.
Andrew van Parijs
Georg Friedrich Händel Concerti grossi op. 3, Sonata a 5 Academy of Ancient Music o.l.v. Richard Egarr Harmonia mundi HMU 807415 (SACD)